اكسی توسین در هسته­های سوپرا اپتیک هیپوتالاموس تولید و در بخش خلفی غده هیپوفیز ذخیره و آزاد می­گردد. آزاد شدن اكسی توسین از محل ذخیره بسته به علائم دریافتی از سیستم عصبی است. رفلکس­ های تولید شده بوسیله جنین در کانال زایمان، تحریک پستان­ ها به هنگام شیردوشی و تحریک دستگاه تناسلی در زمان جفت­گیری با یک موج عصبی به هیپوتالاموس و سپس به لب خلفی هیپوفیز رسیده و باعث آزاد شدن اكسی توسین از محل ذخیره می­گردد.

اكسی توسین با فعال نمودن آنزیم گوانیل سیکلاز حرکت یون­ های سدیم را از سلولی به سلول دیگر افزایش داده و سبب یک موج دپولاریزاسیون عصبی در عضلات صاف رحم شده که در نهایت موجب انقباضات میومتر رحم می­گردد.

عضلات صاف رحم بطور طبیعی دارای یک حرکات خودبخودی می­باشند، پاسخ میومتر رحم به اكسی توسین بستگی زیادی به حساس بودن آن به استروژن یا پروژسترون دارد، بدین معنی که میزان استروژن در زمان پرواستروس و استروس سیکل فحلی بالا بوده و پاسخ میومتر به اکسی توسین زیاد می­باشد و بالعکس در فاز دای استروس و آبستنی میزان پروژسترون بیشتر شده و مانع اثر اکسی توسین می­گردد.

در اغلب دام­های اهلی قبل از زایمان میزان پروژسترون کاهش و استروژن افزایش یافته و تأثیر مواد اکسی توسیک بر روی رحم آسان تر می­گردد.

وتوسین^® از نظر فیزیولوژیک اثر مهمی در فحلی، حرکت اسپرم و تخم بارور شده داشته و سبب کمک به زایمان در اکثر گونه ­های حیوانی می­گردد.

وتوسین^® همچنین سبب انقباض سلول­ های میواپی تلیال پستان (سلول­ های سبدی) شده و با انقباض آلوئول­ها سبب خروج شیر می­گردد.

اپی نفرین به میزان فیزیولوژیک مانع اثرات اکسی توسین می­گردد و به همین دلیل در موقع تجویز وتوسین^®، دام­ها نباید دچار اضطراب و هیجان گردند.

وتوسین^® در دام­ های نر اثر چندانی نداشته، ولی ممکن است انتقال اسپرم را در مجاری تناسلی تسهیل نماید.