1و8-ساینئول از نظر شیمیایی جزو مونوترپنوئیدها است. مولکول ساینئول به راحتی درون سلول‌های بدن وارد شده، سپس از طریق مهار مولکول IκBα موجب جلوگیری از انتقال و عملکرد مولکول مهم NF-κB p65 در سلول می‌شود در نتیجه، مسیرهای درون سلولی التهاب قطع میشوند. در سلولهای اپیتلیال مژک‌دار برونش (ciliated cells)، ساینئول دقیقا از طریق مکانیزم گفته شده موجب توقف بیان ژن‌های موسین (mucin) می‌شود که در تولید پلی ساکاریدهای موکوس نقش کلیدی دارند و در نتیجه تولید موکوس کاهش می یابد .

سینئول با اثر بر روی گابلت سل ها در ریه ترشح موکوس  ازلایه های موکوسی برونش  را  کاهش می دهد و با کاهش تولید موکوس راههای هوایی باز شده و تنفس راحت تری شکل میگیرد. با کنترل مولکول NF-κB توسط ساینئول، بیان ژن‌های سایتوکاین‌های التهابی مانند TNF-α, IL-1β  و  IL-6 نیز متوقف شده یا کاهش می‌یابد. سایتوکاین‌های نام‌برده، با فراخواندن سلول‌های تولیدکننده مولکول‌های التهابی (مانند ماکروفاژ و نوتروفیل) به ناحیه التهاب، موجب افزایش گرما و درد می‌شوند. ساینئول به‌صورت تقریبا آنی این واکنش‌ها را متوقف کرده و التهاب، گرما و درد را در ناحیه کاهش می‌دهد.علاوه بر این، سلولهای عصبی در راه های هوایی مانند بینی و برونش ها نیز وجود دارند و مشخص شده است که تیمار با آگونیست های گیاهی مانند سینئول موجب کاهش حس تحریک در راههای هوایی و قطع رفلکس سرفه شود.