مادورامایسـین یـک کوکسیدیواسـتات یونوفـوره
گلایکوزیدی مونووالان است. مادورامایسین به دلیل توانایی ترکیب
با کاتیون های تک ظرفیتی سدیم و پتاسیم بوسیله تشکیل کمپلکس
مادورامایسـین–کاتیون، غشـاء سـلولی انلگ را نسـبت بـه یون هـای
سـدیم و پتاسـیم نفوذپذیر می سـازد.

در نتیجه این امر تعادل یونی
در دو سوی غشاء به هم خورده و باعث اختلال در متابولیسم انلگ
می شـود.

ایـن دارو در ابتـدای چرخـه زندگـی انلگ و در مرحلـه غیـر
جنسـی (اسـپروزوئیت و مروزوئیت) گونه های مختلف آیمریا (آیمریا
تـنلا، آیمریـا آسـروولینا، آیمریـا میوواتـی، آیمریـا برونتـی، آیمریـا
ماکسـیما، آیمریـا نکاتریـس) در طیـور عمل کـرده و باعث نابودی آن
ها می شـود.

همچنین این دارو از تکامل شـیزونت ها قبل از این که
بتوانند به پرنده آسیب شدیدی برسانند جلوگیری می کند.