ویال بوپارواگن

بوپارواکن 5%

مشاوران و کارشناسان فروش ما

درباره دامین‌وت

دریافت تعرفه محصولات

شرایط همکاری

ویال 50 میلی

هر میلی لیتر دارو حاوی 50 میلی گرم ماده موثره بوپارواکن است.

بوپارواکن یک هیدروکسی نفتوکینون و از آنالوگ های پارواکن است با این تفاوت که فعالیت این دارو در بدن در مقایسه با پارواکن حدود 8 برابر است. این دارو با ممانعت از انتقال الکترون در میتوکندری در زنجیره تنفسی تک یاخته تیلریا باعث از بین رفتن این انگل می شود. معمولاً این مکانیسم باعث حذف کامل عفونت نمی شود و گاهی بیماری به صورت تحت بالینی (Subclinical) باقی می ماند.

متعاقب تزریق عضلانی جذب و انتشار دارو به خوبی انجام می شود.

نیمه عمر این دارو 26 ساعت و 44 دقیقه است و پایین افتادن سطح خونی آن به تدریج و به آهستگی صورت می گیرد.

بوپارواکن دارویی است که برای درمان تمام اشکال بیماری تیلریوز گاو به شرح زیر مورد استفاده قرار می گیرد:

تیلریوز شمال آفریقا، خاورمیانه، اروپای جنوبی، هند، آسیا و مدیترانه ناشی از تیلریا آنولاتا‌

تیلریوز آفریقای شرقی با نام تب سواحل شرقی یا تب کرانه شرقی

East Coast Fever (ECF) ناشی از تیلریا پاروا

بوپارواکن باعث مرگ شیزونت تیلریا (مرحله سیر تکاملی انگل درون سلول های لمفوییدی) و پیروپلاسمای تیلریا (در گلبول های قرمز خون) می شود.

اصولاً تیلریوز بیماری شایع و مخصوص مناطق گرمسیری است که عامل آن گونه های مختلف تیلریا Theileria است و از طریق کنه ها

دام ها را آلوده می کند.

عامل این بیماری در ایران تیلریا آنولاتا است.

5/2 میلی گرم بوپارواکن به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (برای این منظور 1 میلی لیتر از داروی بوپارواکن به ازای هر 20 کیلوگرم وزن دام) به صورت تزریق عضلانی و تک دوز توصیه می شود. این مقدار در موارد ملایم بیماری کافی است ولی در موارد حاد و شدید یک دوز دیگر را می توان 48 تا 72 ساعت پس از اولین تزریق تکرارکرد. این تزریق بهتر است در ناحیه عضله گردن انجام شود زیرا جذب و انتقال دارو در این ناحیه بهترانجام می شود. در صورتی که نیاز به تزریق مجدد وجود داشته باشد بهتر است تزریق دوم در محل دیگری از عضله گردن انجام شود. در برخی موارد و بر اساس تشخیص دکتر دامپزشک نیاز به تجویز بیشتر از دو بار نیز وجود دارد.

این دارو باید منحصراً داخل عضلانی تزریق شود.

تزریق داخل وریدی ممنوع است، تزریق زیر جلدی باعث انتشار و جذب ضعیف و نهایتا اثر بخشی ضعیف دارو می شود.

التهاب و تورم خفیف در موضع تزریق یکی از عوارض شایع ولی زودگذر است.

دام هایی که با این دارو تحت درمان قرار گرفته اند باید به میزان کافی آب و غذای مناسب دریافت کنند و شرایط نگهداری باید طوری باشد که کمترین استرس به آنها وارد شود.

درمان های کمکی نیز برای کم خونی مورد ملاحظه قرار داده شود.

از آن جایی که انتقال این بیماری توسط کنه انجام می شود مبارزه با کنه ها از اولویت های مبارزه با تیلریوز است.